Door J. Bruin

De andere dag was ik bij Staples afdrukken van enkele nieuwe student kaarten. Een vrouw naast me merkte dat ik iets te doen voor een yoga centrum. Ze vertelde me dat ze hield van yoga en was benieuwd of ik daar werkte en vroeg wat voor soort yoga zij de praktijk. Na het leren, ik was de regisseur en we hebben een therapeutische oriëntatie, vroeg ze me of ik het zou aanraden sommige poses om te helpen een situatie met haar onderrug.

"Ik heb dit ding in mijn rug."
"Een ding? Bedoel je pijn?"
"Nee. Niet echt pijn."
"OK. Goed, voel je dit ding consequent of alleen tijdens bepaalde activiteiten?"
"Ik voel het de hele tijd. Afgelopen nacht was het echt slecht."
"Echt slecht? Dat klinkt als pijn."

Bij nader onderzoek kwam ik erachter dat ze naar de power vinyasa yoga lessen drie keer per week en loopt enthousiast. Ze leek in de war dat ik werd gevraagd over haar leven. Ze wilde gewoon weten wat stelt dat zou strekken zich uit haar terug. Het probleem is dat, in veel gevallen meer strekken of de versterking niet de pijn weg te gaan, vooral als we niet toegeven aan de pijn die wij hebben tot het bereiken van een kritische massa die niet langer kunnen worden vermeden. Wanneer de pijn is chronische of raadselachtige, een herwaardering van de gewone activiteiten en prioriteiten is vaak de sleutel om te draaien in het rond.

Recente statistieken tonen het aantal volwassenen met chronische lage rugpijn is op de stijging. Artsen raden in drie cursussen van de actie: (1) verandering van Levensstijl, (2) Medicatie of (3) een Operatie. Wanneer een diagnostische test blijkt dat er geen definitieve oorzaak, de behandeling is grotendeels gebaseerd op de patiënt nauwkeurig beschrijven van de intensiteit van de pijn op een schaal van 1 tot 10.

Als de pijn wordt geacht beheersbaar genoeg niet te rechtvaardigen operatie, dan zal artsen meestal voorschrijven van medicatie om symptomen te behandelen en adviseren "om actief te blijven binnen de grenzen van de pijn en het vermijden van activiteiten die verergeren de pijn." Het dilemma dat velen van ons gezicht is, dat we niet altijd zo goed in het maken van een eerlijke beoordeling van hoe we ons voelen. Is mijn pijn een 2 of 3 of een 8 of een 9? Ik weet het niet. Het doet pijn. Blijf binnen de grenzen van onze pijn is een beetje moeilijk als we niet weten wat de grenzen zijn.

Vorige maand vroeg ik: Is Uw Yoga Veilig? Ik stelde voor dat de sleutel tot het maken van yoga was niet zo veel over de uitlijning of de anatomie maar de reactiesnelheid en het aanpassingsvermogen van de leraar. Het komt mij voor dat de gevoeligheid en bewustzijn die een leraar hanteert om de veiligheid te garanderen in een yogales is dezelfde gevoeligheid en bewustzijn dat yoga is bedoeld om te leren van de student.

Uiteindelijk is ieder mens heeft de capaciteit om te weten voor zichzelf of hun pijn is een 2 of een 8, als een bepaalde yoga les wel of niet gepast is, en nog veel meer. De gevoeligheid voor en het bewustzijn waarmee wij beoordelen onze pijn, en een veilig gebruik van yoga, het bevorderen van de faciliteit waarmee we goede beslissingen voor ons in een bredere zin.

Er zijn een paar modellen of voertuigen beschikbaar voor de ontwikkeling van de kredietfaciliteit waarvan we weten het beste voor onszelf. Eerlijk gezegd, zijn we niet altijd krijgen van onze ouders, kerken, of artsen. En culturele mores hebben de neiging in de tegenovergestelde richting. Zelfs yoga lessen, ondanks hun beoogde doel, zijn vaak tekortschieten.

Een ding is zeker, als we maar vat door middel van een aanmatigend werk met weinig aandacht voor de subtiliteiten van onze ervaring in een yogales of van het leven, er is gewoon geen ruimte voor het ontwikkelen van de capaciteit om te weten wat we voelen, veel minder diagram onze beste cursus. En als we niet voor onszelf weten wat we voelen en wat uiteraard te nemen, dan wordt standaard de meest belangrijke vaststellingen worden gemaakt door iets of iemand anders.

Onlangs is een vriend vertrouwde mij over een aantal persoonlijke omwenteling in haar leven. Ze is verbaasd over haar godsdienst, haar huwelijk, en zelfs haar seksualiteit. Ze vertelde me over een keer eerder in haar leven waar ze misschien nog eerder gevraagd deze vragen, maar in plaats doorgeschoven naar anderen. Nu dat ze gegroeid is om te erkennen dat haar leven niet aansluit bij de innerlijke waarheid ze zich voelt, wat harde keuzes gemaakt moeten worden.

Zeker, er zijn veel factoren die bepalend zijn voor het verloop van onze pijn en ons leven. Maar toen onze capaciteit voor zelfbeschikking is losgelaten, of het nu standaard of niet, een van de meest essentiële geboorterecht is verlaten. We moeten inspannen om af te zien van deze tragedie.

~

J. Bruin is een yoga-leraar, schrijver en oprichter van Abhyasa Yoga Center in Brooklyn, NY. Zijn schrijven is te zien in de Yoga Therapie in de Praktijk, Yoga Therapie Vandaag en de International Journal van Yoga Therapie. Bezoek zijn website op yogijbrown.com.

~

Recente artikelen van J. de Bruin:

• Het Lastige Werk Voor Ons: 2011 Reflecties, 2012 Bedoelingen
• Yoga Alliance Erkende, Mijn Kont
• Yoga of Advil
• Is Uw Yoga Veilig? Zicht op Aanpassingen