door J. Bruin

Adepten hebben ons verteld dat yoga kan gevonden worden in iets. Maar betekent dat dat iets kan worden yoga? Met al het mixen en combineren van yoga met andere activiteiten op deze dagen, is de lijn tussen wat een yoga praktijk is en wat niet, is zeker vervagen en nodigt ons uit om te wonder waarom zo veel mensen aan yoga onvoldoende op zijn eigen.

Een snelle zoekfunctie van google onthult een array van hybriden en paringen: yoga en pilates, yoga en fitness, yoga en martial arts, yoga, capoeira, yoga en wijn, yoga en chocolade, yoga en gewicht-verlies, yoga en schrijven, yoga en alles wat iemand kan bedenken om te proberen en maak een niche voor zichzelf. De trend is begrijpelijk. Niche-marketing in de economie van vandaag is vaak essentieel om te overleven.

Er komt echter een punt waar all-inclusive en de marketing van alles wat onder de zon als het verbeteren van een "yoga lifestyle" eindigt ten koste gaat van de echte voordelen van yoga. Natuurlijk, er is de vermeende silver voering, die zelfs als yoga misbruik wordt gemaakt, deze ploys zijn nog steeds het blootstellen van mensen aan yoga; maar dit is echt niets meer dan een rode haring.

Als veel van deze potentieel yoga-gerelateerde bezigheden worden steeds meer populair, ze worden ook steeds een obstakel voor mensen die daadwerkelijk het leren van yoga en het begrijpen van de rol van yoga als een ware wellness beroep. Iedereen die in staat is om verder te kijken dan al het lawaai, waaronder een groeiend aantal artsen en wetenschappers, zal getuigen van de genezende mogelijkheden van authentieke yoga praktijk. Maar als er alleen hybrides en gimmicks beschikbaar dan zal de werkelijke yoga praktijk worden gevonden?

Een bijzonder voorbeeld van waar de verdunning van yoga kan misleidend zijn en zelfs schadelijk is het nieuwe fenomeen van enten yoga ideeën op interpretatieve dans en de restanten van de jaren 90 van de rave-scene. "Yoga Trance dance" steeds vaker aan yoga centra en veroorzaakte zelfs een beetje controverse op het laatste internationaal yoga congres.

Sommige studio ‘ s zijn nu het aanbieden van yoga "raves" waarna iedereen met een goed gevoel van een strenge fysieke praktijk zetten ze op sommige luide techno muziek en dans in gelukzalige extase. Zeker niets helemaal schadelijke over dat het waarschijnlijk beter om te worden blissed out op yoga dan op MDMA; het enige probleem is het samenvallen van deze yoga trance-dansen met het leren van Hatha Yoga.

Toen ik dertien jaar oud was, ik was berucht omdat hij de enige jongen die zou dansen op een feest. Dus, ik denk dat ik heb bijgewoond meer Bar Mitzfa van dat jaar dan elke andere jongen eerder in de geschiedenis van de San Fernando Valley, Californië. Ik heb nog nooit beschaamd om toe te geven dat ik hou van dansen. Ik nam het college het niveau van de cursussen in de experimentele beweging, bijgewoond contact improvisatie jam en gegolfd mezelf in oorspronkelijke trance staten. In 1992 ging de nieuwe, deelde ik in extase-geïnduceerde gemeenschappelijke zaligheid met duizenden jongeren in een gigantische loods in het centrum van Los Angeles. En ik kan zeggen dat het definitief dat uit mijn hoofd op de dansvloer, of mijn dance moves bestaan uit yoga houdingen of niet, is niet zelfs dicht hetzelfde als het leren gebruiken van de tools van yoga als een echte vorm van zelf-zorg en persoonlijke vraag.

Het overwinnen van de diepe obstakels die het leven onvermijdelijk presenteert en het ontdekken van een gevoel van harmonie, door een innerlijke visie en het buitenste display van handelingen en gedragingen die vereist meer dan het zweet op de ijver van de techno muziek en de slogan "follow your bliss" ooit kan bieden. Als de zintuigen overbelast raken, is het van essentieel belang aandacht aan ervaring ontbreekt. Het is als het proberen om een genuanceerd gesprek met een vriend in een luide bar als je moet schreeuwen om gehoord te worden. Of, als een liefhebbende minnaar zit tegenover u op een romantisch diner bij kaarslicht, maar je bent op je iphone controleren van e-mail uit gewoonte.

Als yoga-lessen meer en meer lijken op yoga raves, minder mensen zijn het leren van yoga in hen.

Wanneer yoga praktijk is links schaars, zonder andere afleiding, het daagt ons uit om meer intiem te zijn met onszelf en eerlijk in wat we ontdekken. Natuurlijk, dit is de zaak die ons veel liever vermijden. Als er iets mis is in onszelf of onze omgeving, de duidelijkheid is het niet altijd wenselijk. Intense fysieke uitdaging en een bombardement van de zintuigen zijn aantrekkelijk omdat ze brengt ons "uit onze hoofden" op dezelfde manier dat een trance-dansen kan.

Een werkelijke praktijk van de yoga zal natuurlijk haar weg te vinden in alles anders, misschien zelfs trance dansen. Maar om yoga in alle dingen, moeten we eerst leren yoga. Niemand zal yoga leren als we niet, tenminste, zet de muziek een beetje en meer aandacht te besteden aan wat we aan het doen zijn. En moeten we niet verwarren wat het betekent om te leren van yoga als een helende modaliteit met wat het betekent om te vieren yoga in andere activiteiten. Het hebben van dance feesten is prima, maar een poging om te multitasken en adverteren yoga in alles zorgt ervoor dat wij missen het punt. En het debases het beroep.

In deze laatste van de serie van video blog bespreek ik wat yoga is voor mij en de rol van mijn praktijk gespeeld bij de onderbouwing van die bepaling:

J. Bruin is een yoga-leraar, schrijver en oprichter van Abhyasa Yoga Center in Brooklyn, NY. Zijn schrijven is te zien in de Yoga Therapie in de Praktijk, Yoga Therapie Vandaag en de International Journal van Yoga Therapie. Bezoek zijn website op yogijbrown.com

—